NIE WIEDER

11 juli 2018 , de mallemolen NIE WIEDER zegt de werkgroep.
De mallemolen is namelijk het springende punt in de discussie rond de grote grazers in de Oostvaardersplassen. Door grote aantallen af te schieten of uit te laten hongeren ontstaat er een dal in de populatie. De natuurlijke reactie van de grote grazers is daarna een explosieve aanmaak van jonge dieren ofwel een piek in populatie. En dat jaar in jaar uit. Het is dus elk jaar schieten, als reactie daarop aanmaak van jonge dieren, schieten, aanmaak etc. Dat noemt de werkgroep ”de mallemolen”. In die mallemolen mogen we dus niet meer terecht komen, nooit meer!

Ons belangrijkste punt : na ‘’de noodzakelijke eenmalige reductie ‘’ nooit meer doodschieten!

Reductie door doodschieten NU, is voor ons niet het belangrijkste punt

Op dit moment probeert de pers daar de nadruk op te leggen , begrijpelijk maar wel een valkuil. De provincie geeft aan nu een reductie te willen. Dit advies hebben ze overgenomen van commissie van Geel. De werkgroep wil wel dat dit diervriendelijk gaat gebeuren. D.w.z niet schieten, geen uithongering. Diervriendelijk is bijvoorbeeld verplaatsen, vergroten van het gebied door hekken weg te halen etc. Uiteraard is dat het probleem letterlijk en figuurlijk voor je uit schuiven. Dus bij alle alternatieve vormen roepen wij ” dan moeten die dieren ook behandeld worden met anticonceptie. Anders krijg je straks weer hetzelfde drama van te veel dieren op een te klein oppervlak. En dus weer afschuwelijke beelden van hongerende dieren die langzaam sterven. Dat is volgens ons totaal onnodig. Er kan ook gekozen worden voor anticonceptie gebruik en in de tussentijd bijvoeren (een ”snelle reductie” is dat niet ). Wij willen benadrukken dat anticonceptie daarom de enige echte diervriendelijke oplossing is voor de grote grazers.

Als je dat niet kan beloven dan krijg je oorlog!
Onze eis : beloof dat het de aller-, aller-, allerlaatste keer reductie wordt!
Wij eisen een belofte van eenmalig reductie tot een populatie die daarna blijvend stabiel is. De ”reductie” die de Statenleden willen geeft daarvoor geen enkele garantie; die zal waarschijnlijk via afschieten en uithongeren gaan. En als dat dan allemaal zo hoog nodig op die manier moet dan moet ook dat 1x en daarna nooit meer! Maar dat is al uit den boze ! NIE WIEDER zegt de werkgroep. Want gaat men dat weer elk jaar doen onder het mom van ” we zijn nog in onderzoek ”, ondanks die belofte van ”de laatste keer’’ dan wordt het dus weer de mallemolen en daarom oorlog met de burger! Dan zijn de Statenleden ongeloofwaardig geworden. Wij hopen dus dat de Statenleden hun gezonde verstand gebruiken.

Een toekomst zonder leed.
De werkgroep staat er niet alleen voor wat er nu op dit moment moet gebeuren. Wij staan er voor dat er alle jaren daarna geen leed meer is dat te voorkomen is! Dat kan wanneer deze ‘’reductie‘’ eens en voor altijd tot een stabiele populatie leidt, en daarna via anticonceptie stabiel blijft. Een stabiele populatie behouden wil zeggen dat een groep dieren niet groter wordt. De dieren die er zijn hebben dan genoeg te eten; er heerst dan een beleid van geen uithongering en geen afschot.
Dit kan gestalte krijgen onder begeleiding van de Universiteit Utrecht Faculteit Diergeneeskunde afdeling geboortebeperking, met hulp van de autoriteit op wereld niveau ; professor Tom Stout. Hij heeft jarenlange ervaring op het gebied van anticonceptie voor grote grazers; runderen , herten en paarden.

Nu kan men aan de slag in plaats van nog jaren onderzoek te gaan doen en ondertussen alles bij het oude te houden. Professor Tom Stout moet, naar onze mening, als allereerste naar voren geschoven worden om in deze netelige kwestie te adviseren. En wel omdat alle benodigde wetenschappelijke onderzoeken op het gebied van anticonceptie voor de grote grazers al voltooid zijn, dus simpelweg nu al aanwezig zijn. De uitslagen ervan kunnen ingezet worden met hulp van de autoriteit op dat gebied, Tom Stout, die daar vat op heeft, in plaats van nog jarenlang andersoortig onderzoek te gaan volgen dat nu nog onaf is, en ondertussen de grote grazers blijvend onnodig te laten lijden.
De werkgroep vermoedt dus dat ‘’onderzoek doen‘’ als smoes gebruikt gaat worden door de provincie. Het kan immers nog heel lang duren voordat er uitslagen van die onderzoeken zijn. In de tussentijd kan men dan de smoes gebruiken van ”dat de populatie elk jaar weer moet worden gereduceerd door afschieten en uithongeren’’.       En ja hoor …daar hebben we weer die vervloekte mallemolen weer! In de brief van Harold Hofstra naar de werkgroep lezen we ( ik citeer ): “Uw brief gaat verder in op contraceptie. Het adviesrapport benoemt vier onderwerpen voor nader onderzoek en verkenning, waaronder alternatieve vormen van beheer, zoals contraceptie, op te pakken na het verminderen van het aantal grote grazers.” Dit is veel te vrijblijvend naar onze smaak! De werkgroep wil heel graag de onmiddellijke ontwikkeling van een stabiele populatie via anticonceptie in de OVP van dichtbij volgen. En waar een wil is … daar zullen we alles aan doen.

De Statenleden zijn ongeloofwaardig geworden als de situatie volgend jaar weer is als die van de afgelopen winter en voorjaar. Zij moeten ervoor waken dat dit niet gebeurt.

Getekend; de werkgroep

Publicatie 10 juli