Geframed strategie van Provincie FLevoland.

Gs vraagt werkt anticonceptie op een grote populatie?’  Dit om de professor  ‘nee’, dat werkt niet’  te laten zeggen. Daarmee formuleerde GS ”nee anticonceptie werkt niet” . GS haar strategie vanaf 2018, pak een fout tijdspan ( wanneer de populatie aantal uit de hand is gelopen) om haar verplichting tot het bevredigend alterantief te ontlopen. Dit doet ze telkens weer bij de aanvraag van haar schietontheffing. Rechters gaan daar in mee. 

Elk jaar net doen alsof je die grote populatie aantallen niet ziet aankomen!

A. De juiste informatie  blijft achter. GS doet alles om eigen beheer te behouden

Allereerst groeit de populatie elk jaar door. Afschieten werkt namelijk averechts. Er komen dus steeds meer jonge dieren bij. Conclusie afschieten werkt niet. Dat is geen mening maar een feit, het een leidt uit het ander. Dan de tweede optie tot reductie: uithongeren. Dat zal om de zoveel jaren gebeuren. Na een zeer strenge winter, wat niet elk jaar het geval is. Dan verlies je meteen een enorme groep (de helft van de populatie). Ook dat werkt averechts. De lente die volgt zullen er vele kleintjes bijkomen om de schade te compenseren. Dus feitelijk kiest men tot op heden voor: 1. afschot elk jaar of 2. de populatie uit laten hongeren. Conclusie: Hoe dan ook gaat de populatie vroeg of laat dood. Of door de mens via de kogel. Wat leed betekent en nodeloos is want het werkt averechts. Of door de mens omdat hekken plaatsen geen natuurlijk fenomeen is. Uithongeren is een uitgestelde langzame dood. Het is een onnoemelijk veel leed en nodeloos, want het werkt averechts. In beide gevallen is het dus de mening van de mens via geweer of via het hek. En dan wordt er vaak gekozen voor de minst langzame dood en dat is het geweer.  Maar bij anticonceptie begin je bij het begin. Wanneer de populatie klein is zodat die klein blijft! In zekere zin is het duidelijk dat de provincie geen enkele visie heeft/ of wil hebben op het probleem. Want wie gaat er nou elk jaar weer het probleem bespreken als het zich al aangemeld heeft. Alsof ze het elk jaar niet zien aankomen!

Begin bij het begin, begin bij de Reset 

B. De bekende valkuil: praten als het probleem wat er al is. Ofwel de provincie pakt bewust het verkeerde tijdspan. Elk jaar loopt de boel vol. Er moet dan beslist worden wat er gaat gebeuren. Elk jaar worden groepen dus weer bezorgd. Maar wat te doen als de populatie al te groot is. En na het massaal afschieten zijn de mensen weer stil. Het publiek is lam gelegd en verdrietig. Ziet de boel weer groeien en begint met demonstreren omdat ze denken schattige jonge hertjes worden straks doodgeschoten. Het probleem van de grote populatie, dan ben je al te laat. Je moet beginnen bij het begin! Anticonceptie is altijd na de reset! En daarna is uithongeren of massaal afschieten niet meer aan de orde.

 Raken klappen

Kan je de dieren niet gewoon verplaatsen? Het legendarische antwoord van de professor is ‘eens houdt het op!’ Op 27 mei 2020 vraagt PvdD Leonie Vestering dat nogmaals en hij herhaalt deze prachtige woorden. De werkgroep vraagt zich stellig af; hoe helder wil de Partij voor de Dieren het hebben ? Een Partij die pleit voor verschuiven van het probleem i.p.v. het probleem op te lossen. 

Afschieten betekent elk jaar afschieten. Want afschieten werkt averechts. Voor je schiet je een hert dood en achter je maken andere herten alweer jongen aan. Het is duidelijk dat afschieten niet werkt.

Na de reset kan de populatiegroei stoppen. Dat doe je met anticonceptie. Daarbij komen de dieren in betere conditie. Deze gezonde populatie is in toom te houden door te sturen met anticonceptie.

De Statenleden hebben vragen aan professor Tom Stout.

Hoelang duurt het voordat de populatie omlaag gaat? De werkgroep vindt het eigenlijk niet de juiste vraag. Professor Stout zijn antwoord is ‘ je geeft de dieren de tijd om te sterven’. De vraag hoe maak je de dieren onvruchtbaar wordt niet gesteld. En iedereen weet dat je dat niet vraagt als er al te veel zijn. Dat is goed te doen en te behouden bij het aantal wat het gebied kan dragen.

Een andere vraag was : is anticonceptie zinvol? Stout antwoord: ‘Vind ik het slim om te doen?’ ‘Met mijn hart of met mijn verstand?’ ‘Ja, ik vind het slim.’

De vragen van de Statenleden blijken stuk voor stuk vragen waar je niet veel mee opschiet. Een eigen constructieve verhaal was eigenlijk extreem noodzakelijker geweest. Dit tegenover een vragenlijst van mensen die geen kaas hebben gegeten van een zo wetenschappelijk onderwerp zoals deze Statenleden in Flevoland.